Wilcza kraina Sakusei

Imiê: ~ Dzieù dobry stary, hokus - pokus, czary - mary, mój styl sprawia dziœ, ¿e ju¿ jesteœ zaczarowany! Punkty magii, poziom mocy, sprawdzam czar i rzucam! B³yskawicznie setki iskier wypuszcza ma ró¿d¿ka na Ciebie. Czy¿by? DŸwiêk jak ka¿dy inny - niby Jednak jesteœ jakiœ dziwny! Przybli¿yÌ? Jasne! To jest Twój pierwszy krok! Otworzy³eœ dziœ stronnice Ksiêgi Tajemniczej! To by³ szok! ~ Emnight.

Wiek: ~ Jestem Macho* - zÂłodziejka czasu. W mroku nocy, psychicznej niemocy, a czas tik, tik, tiki, tiki, tik, tak...~ 2, 5 roku.

Ranga ~ Miecz i Magia, nie potrzebna mi jest tarcza. MĂłj styl - on nie zna obrony, liczy sie atak, ostatni wrĂłg padÂł! NarodziÂł sie nowy! Ja go odnajdĂŞ!~ Szpieg/ WalczÂący/ Alfa Watahy NieprzeciĂŞtnych.

Zainteresowania:~ Walka, krew, ÂśmierĂŚ...

ÂŻywioÂł: ~ Ziemia.

UmiejêtnoœÌi: ~ To by³o najlepsze nie, tak umiem najlepiej freestyle'owaÌ**, ale to chcia³am zast¹piÌ na koniec, nie, ¿eby ka¿dy by³ zadowolony, nawet ja... Ha! UmiejêtnoœÌ zwijania jêzyka w rurkê. Ze zdolnoœci fizycznych przewy¿sza zwinnoœÌ, szybkoœÌ i wytrzyma³oœÌ, z psychiczynych... có¿- mocna psychika.

Historia: ~ Z uwagi na szko³ê i inne prywatne sprawy nie mam czasu na pisanie historii, jednak¿e kiedyœ postaram siê j¹ zacz¹Ì... i skoùczyÌ.

Rasa: ~ Jedna z potĂŞpionych.

Znaki szczegĂłlne: ~ Nietypowy znak na grzbiecie.

Charakter: ~ UwaÂżam z wÂłasnego doÂświadczenia, iÂż nie da saie okreÂśliĂŚ charakteru paroma przymiotnikami, gdyÂż zaleÂży to od sytuacji, w jakiej dana osoba/ wilk siĂŞ znajdzie.

Wygl¹d: ~ DoœÌ wysoka wilczyca o g³adkiej, ciemnobr¹zowej sierœci, d³ugich, smuk³ych ³apach zakoùczonych prawie, ¿e czarnymi skarpetkami, podobnia, jak zakoùczenie ogona, oraz pyska. D³ugie, jednak¿e ukrywaj¹ce siê pod bujn¹, czekoladow¹ grzyw¹ uczy, oraz szare, pozbawione radoœci oczy, w których ukrywa siê ból niezrozumienia. Na grzbiecie szary znak, otoczony czymœ, w rodzaju kolczatki. W œrodku nietypowego okrêgu mieszcz¹ siê nastêpuj¹ce znaki" K44". Sama nie wie dlaczego.

* Przepraszam, za uÂżycie niepoprawnej polszczyzny, ale na swojÂą obronĂŞ mam to, iÂż jest to fragmet piosenki. JeÂżeli sprawia wiĂŞkszy problem, zmieniĂŞ to.
** Nie wiem, czy na tym forum zaliczacie to do poprawnej polszczyzny, jednakÂże rĂłwnieÂż jak wyÂżej, mogĂŞ to zmieniĂŚ.

 - Witam ciĂŞ - rzekÂła chÂłodno Interijentokira, pochodzÂąc do nowoprzybyÂłej wilczycy.

Wadera spojrzaÂła jej w oczy. JuÂż wiedziaÂła kim jest- Ave- odparÂł rĂłwnie niemiÂłym tonem, choĂŚ wiedziaÂła, Âże moÂże przypÂłaciĂŚ to Âżyciem.

[Muszê szybko znaleŸÌ nowy wygl¹d dla Kiry, poniewa¿ na t¹ chwilê obie wilczyce wygl¹daj¹ zupe³nie tak samo. ;D]
 - Okazuj mi szacunek... - mruknĂŞÂła nieprzyjaÂźnie. - Nie wiem, czy zdajesz sobie sprawĂŞ z tego, iÂż przybywajÂąc pod mÂą opiekĂŞ, zgadzasz siĂŞ na to, abym kierowaÂła twymi poczynaniami. MoÂże nie brzmi to zachĂŞcajÂąco, lecz sprawa tak wÂłaÂśnie siĂŞ przedstawia - warknĂŞÂła. - JeÂśli bĂŞdziesz nieposÂłuszna, licz siĂŞ z tym, iÂż moÂżesz odnieœÌ rany lub nawet straciĂŚ Âżycie.

- PrzygotowaÂłam siĂŞ na tĂŞ myÂśl- powiedziaÂła chÂłodno- Nie wiem, moÂże Ci na tym nie zaleÂży, ale to, iÂż moÂżesz kierowaĂŚ, moim ciaÂłem, nie znaczy, Âże umysÂłem. Szacunek kaÂżdy odbiera inaczej- znĂłw spojrzaÂła jej w oczy- Ja nie dominujĂŞ, ale teÂż nie bĂŞdĂŞ udawaÂła sÂłabej. Uwierz, nasze umiejĂŞtnoÂści sÂą rĂłwne. To, Âże jestem w Twej Watasze, zobowiÂązuje mnie, do okazania Ci szacunku, i wyÂższoÂści, wiem, ale Ty, jako Alfa, jesteÂś zobowiÂązan okazywaĂŚ go rĂłwnieÂż mi- uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ zÂłoweiszczo- ZrobiĂŞ, co rozkarzesz, jednak tylko wtedy, kiedy bĂŞdzie to zaakceptowane, przez samÂą mnie, gdyÂż nie zrobiĂŞ niczego wbrew swej woli.

 - Uwierz, nawet mi nie dorĂłwnujesz - odrzuciÂła Âłeb do tyÂłu i poczĂŞÂła siĂŞ gÂłoÂśno, kpiÂąco ÂśmiaĂŚ. - Nie znasz mej siÂły, nie uchyliÂłaÂś choĂŚby rÂąbka tajemnicy mego istnienia, nigdy nie widziaÂłaÂś mnie podczas walki, wiĂŞc jak moÂżesz mnie oceniaĂŚ? - wypowiadajÂąc te sÂłowa, zapanowaÂła nad napadem Âśmiechu, a jej ton ponownie byÂł chÂłodny i nieprzyjemny. - To, Âże jestem dowĂłdcÂą jedynie potĂŞÂżnych osobnikĂłw jest juÂż jednoznaczne. Uwierz, Âże gdybyÂś stanĂŞÂła ze mnÂą do bitwy, wygraÂłabym z ÂłatwoÂściÂą - na jej pysku zawitaÂł kpiÂący uÂśmieszek. - Poza tym, nie jestem zobowiÂązana ciĂŞ szanowaĂŚ. MogĂŞ tobÂą pomiataĂŚ, zaleÂży to od tego, czy dobrze ciĂŞ oceniĂŞ. JeÂśli jesteÂś silna jak mĂłwisz - spodziewaj siĂŞ z mojej strony szacunku.

- Ty równie¿ nie mo¿esz oceniÌ mej si³y- stwierdzi³a zimno- Aczkolwiek podziwi¹ twoj¹ pewnoœÌ siebie i stan wy¿szoœÌi. Nie twierdzê, i¿ bym wygra³a, to zale¿y od wielu aspektów. Nie bêdê z Tob¹ walczyÌ, by oceniaÌ Twoj¹ si³ê. Jesteœ potê¿na, widaÌ. Jesteœ równie¿ wilczyc¹ siln¹, i dobrze o tym wiesz Ja te¿ jestem tego œwiadoma. Ale jestem œwiadoma równie¿ tego, ¿e mia³abym sznsê na zwyciêstwo Ale nie bêdê tego rozpatrywaÌ, w koùcu- wyszczerzy³a k³y- to Ty jesteœ Alf¹.

[powtĂłrzenia sÂłowa "siÂła" i "Âświadoma" ;D]
 - MogĂŞ oceniĂŚ, czy ktoÂś wygraÂłby ze mnÂą pojedynek juÂż na pierwszy rzut oka, nie oznacza to jednak, Âże caÂłkowicie przejrzaÂłam twÂą osobĂŞ. Jestem po prostu obdarowana wiedzÂą, iÂż mi nie dorĂłwnujesz, choĂŚ posiadasz tÂą si³ê, ktĂłra jest dla mnie na tyle przekonujÂąca, iÂż ciĂŞ nie zabijĂŞ. GdybyÂś byÂła jedynie szumowinÂą, juÂż byÂś spoczywaÂła na zimnej ziemi z rozdartym, krwawiÂącym ciaÂłem, a twe serce zabiÂłoby ostatni raz wÂłaÂśnie w tym miejscu. MoÂżesz czuĂŚ siĂŞ zaszczycona, iÂż jeszcze nie zaznaÂłaÂś Âśmierci - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ zÂłoÂśliwie.

- Mogê czuÌ, i czujê, gdy¿ jestem dumna z mej si³y, oraz z tego, ¿e ¿yjê w Watasze, której Alf¹ jest równie, b¹dŸ nie obra¿aj¹c Twej osoby, bardziej silna wilczyca. Zaszczyt dotkn¹³ mnie nie dlatego, i¿ ¿yjê, ale dlatego, ¿e robiê to w towarzystwie najlepszych- uœmiechnê³a siê, jak zawsze- z³owieszczo, lekko obna¿aj¹c k³y.
WeÂź siĂŞ lepiej nie wypowiadaj.

 - Masz poniekÂąd racjĂŞ - zgodziÂła siĂŞ juÂż milszym gÂłosem Kira.
[BĂŞdĂŞ siĂŞ czepiaĂŚ. =) Nie z powodu nienawiÂści czy niechĂŞci, lecz po to, aby w charakterze przyjacielskim zwrĂłciĂŚ uwagĂŞ.]

Wadera uœmiechnê³a siê, ju¿ nie pokazuj¹c k³ów.
Dobra, dobra, ale TERAZ nie powtĂłrzyÂłam ani jednego eyrazu, nie liczÂąc: dobra i nie.  

[Spokojnie, nic do Ciebie nie mam. : D]
 - Mam do ciebie pytanie: czy masz ochotĂŞ na maÂłe polowanie? - spojrzaÂła na towarzyszkĂŞ pytajÂąco.

Chyba Ty jedna.  
SpojrzaÂła na niÂą- Owszem, choĂŚ nie wiem, czy zaszczycisz mnie swym towarzystwem- wyszczerzyÂła kÂły.

[Masz problem. Mej osoby siĂŞ nie pozbĂŞdziesz, dopĂłki bĂŞdziesz na tym forum, dopĂłty bĂŞdziesz mieĂŚ ze mnÂą do czynienia, wiĂŞc, jeÂśli nie zaczniesz zachowywaĂŚ siĂŞ jak idiotka, bĂŞdĂŞ CiĂŞ akceptowaĂŚ. Nie zmienisz tego, chyba, Âże zrobisz coÂś naprawdĂŞ gÂłupiego.]
 - Ah, jestem juÂż tak spragniona ÂłowĂłw, Âże nie przeszkadza mi, w jakim towarzystwie bĂŞdĂŞ siĂŞ znajdowaĂŚ - poczĂŞÂła obserwowaĂŚ jÂą wyczekujÂąco. - Jednak, zanim siĂŞ wybierzemy, jak CiĂŞ zwÂą?

Dobra, postaram siĂŞ : D
- Emnight- powiedziaÂła spokojnie- A Ty, jak masz na imiĂŞ?- zapytaÂła.

: )
 - Dawno temu nazwali mnie Interijentokira, lecz, jako Âże imiĂŞ jest zbyt dÂługie, posÂługujĂŞ siĂŞ jego skrĂłtem - Kira. Gdzie chcesz siĂŞ wybraĂŚ na Âłowy? - pochyliÂła pytajÂąco Âłeb.

SkinĂŞÂła Âłbem, na znak, Âże zapamiĂŞtaÂła- JakoÂż jestem nowicjuszkÂą, i nie znam dobrze tych terenĂłw, wrĂŞcz nalegam, byÂś to Ty wybraÂła teren do ÂłowĂłw.

 - ZaleÂży, w jakiej zwierzynie gustujesz?

- Mi to obojĂŞtne- stwierdziÂła, lecz po chwili dodaÂła- Rogate.

 - Hm, no to Gaj Dobrobytu, oczywiÂście jeÂśli nie przeszkadza ci gorÂąco i wilgoĂŚ - uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ.

- Nie, nie przeszkadza- wyszczerzyÂła kÂły i czekaÂła aÂż wilczyca ruszy.

 - No dobrze - wyszczerzyÂła zĂŞby.
[DokoĂączymy jutro w dziale Gaj Dobrobytu czy jakoÂś tak, poniewaÂż juÂż muszĂŞ spadaĂŚ. =)]

Wilczyca gotowa do biegu czekaÂła...
Dobra.